ผมมีคำถามครับ แบบนี้ใช่ไหม...ที่เค้าเรียกว่า “โชคชะตา”

ผมชอบผู้หญิงคนนึงตอนไปเรียนต่อที่อังกฤษตั้งแต่เมื่อ 5 ปีที่แล้ว
เราพบกันครั้งแรกในร้านกาแฟสีแดงขาว สัญชาติอังกฤษ ใกล้ๆ ที่พักของผม
เราได้รู้จักกัน เพราะทำงานกลุ่มเดียวกัน พอได้คุยกันถึงรู้ว่าเป็นคนไทยเหมือนกัน
หลังจากนั้นก็เจอกันประมาณอาทิตย์ละครั้งครับ นัดบ้าง ไม่ได้นัดบ้าง
และจากที่พูดคุยกัน ก็รู้ว่าเรา 2 คนชอบอะไรคล้ายกันหลายอย่าง อย่างเช่น ชอบ Hang out แนวๆเดียวกัน
ฟังเพลงก็คล้ายๆ กัน แถมยังชอบกินอะไรเหมือนๆ กันด้วย ขนาดกาแฟเรายังชอบเมนูเดียวกันเลย

ตอนนั้น…ผมรู้สึกว่า...ผมรักเธอเข้าแล้วล่ะครับ แต่คงต้องหยุดความคิดไว้แค่นั้นเพราะเธอมีแฟนอยู่แล้ว T_T
แต่เราก็ยังคุยเป็นเพื่อนกันมาเรื่อยๆ พอผมย้ายกลับมาไทย ก็มี Skype กันบ้าง ในแต่ละวันเราคุยกันไม่เคยเกินชั่วโมง
เพราะเธอเองก็มีแฟนอยู่แล้ว เมื่อเวลาผ่านไปผมกับเธอเริ่มติดต่อกันน้อยลง เพราะเกรงใจแฟนเธอ ไม่อยากให้เธอเดือดร้อนเพราะผม
และนั่นมันทำให้ผมต้องหยุดการติดต่อกับเธอ

ตอนนี้ผมทำงานที่กรุงเทพฯแล้ว แต่ยังติดนิสัยชอบแบกโน้ตบุ๊ค ไปทำงานในร้านกาแฟอยู่บ่อยๆ
ผมไม่ชอบการทำงานแต่ในห้องสี่เหลี่ยมๆๆเดิมๆ เพราะนั่นมันทำให้ไอเดียผมไม่แล่น ผมเป็นแบบนี้เหมือนสมัยที่ผมอยู่ที่นู่น
จนเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ผมได้เจอเธออีกครั้งที่ร้านเดียวกันกับที่เคยเจอสมัยอยู่อังกฤษในพารากอน ความรู้สึกมันคล้ายกับตอนแรก
ที่เราได้เจอกัน สถานที่เดิม บรรยากาศเดิมๆ ตอนแรกผมไม่มั่นใจว่าใช่เธอรึเปล่าเพราะเธอสวยขึ้นมากแต่พอผมได้มีจังหวะสบตากับเธอ
เธอทักผม ผมเลยมั่นใจว่า เป็นเธอแน่นอน เราคุยกันจนเกือบร้านปิด สั่งกาแฟไปหลายแก้วมากครับ 555 ช่วงเวลาที่ผมคุยกับเธอ
ผมรู้สึกตื่นเต้น ทำของทำนี่นั่นตกตลอด คือดีใจๆๆสุดๆเลยครับ

หลังจากที่ได้คุยกัน ความรู้สึกของผม..มันเต็มไปด้วยเธอครับ และข่าวดีสำหรับผมอีกเรื่อง คือ เธอโสดครับ ><
(เธอโสดมาได้ 6 เดือน ส่วนผมโสดจะครบปีแล้วครับ) มันคงไม่น่าเกลียดใช่ไหม ถ้าผมจะเริ่มจีบเธอจริงๆจังๆ
ใครมีเทคนิคในการจีบสาวดีๆ รบกวนแนะนำผมหน่อยนะคร้าบบ  ขอบคุณล่วงหน้าเลยครับ^^